Oo, madalas akong huli sa pagbati tuwing pasko o bagong taon. Pero maligayang bagong taon pa rin. Maaring galit, may tampo, emo lang, o talagang malungkot ka tuwing bagong taon, pero sana maging maligaya pa rin. Parang ang labo. A, basta, ayon naman sa postmodernistikong pamantayan may iba't ibang uri ng katotohanan. Kung gayon, baka may iba't ibang uri rin ng kaligayahan. Maaring maging maligaya habang galit, may tampo, emo lang, o talagang malungkot. Maaring maging maligaya kahit hindi maligaya. Maaring hindi ka maligayang maligaya ka kahit maligaya kang hindi ka maligaya. (Ha! Pakshet kang postmodernismo ka hahahaha!)
Maraming salamat nga pala sa mga bumibisita sa blog(-blogan) na ito.
Nagulat akong malamang naka mahigit 400 pageviews na rin pala ito 'pag
login ko kanina sa Blogger. O, baka naman nag-iisang bisita lang na
bumalik-balik nang 400 times? Sana hindi haha. . . Magkagayon man,
salamat pa rin.
